Is hij gelukkig?
Is ze in het licht?
Heeft hij nog pijn?
Is ze weer bij haar familie?

Het zijn vragen die ik heel vaak hoor wanneer iemand komt voor een channeling met een overleden dierbare. En eerlijk? Ik begrijp dat helemaal!  Als we iemand verliezen, blijven we vaak achter met duizend vragen, en het verlangen naar geruststelling is groot.

Wat veel mensen niet weten, is dat de energie van iemand die “overgegaan” is, vaak al even bij mij is nog voordat de sessie begint. In het begin vond ik dat best verwarrend.    Ik voelde de aanwezigheid van iemand, zonder te begrijpen waarom die bij mij was.     Nu herken ik dat moment als een subtiele begroeting, een vooraankondiging van het contact dat nog mag volgen. Alsof ze al even polshoogte komen nemen.

En soms is het niet één ziel, maar een hele kring die verschijnt. Alsof er aan de andere kant fluisterend wordt gezegd: “Er wordt contact gemaakt... laten we even meekijken.” Dan voel ik meerdere energieën die zich nieuwsgierig naar voren bewegen, licht en liefdevol, als kinderen die zich tussen elkaar proberen te wringen om ook iets te kunnen zien.

Mensen verwachten soms grootse verhalen of spectaculaire beelden, maar in werkelijkheid zijn de boodschappen vaak eenvoudig, liefdevol en precies wat iemand op dat moment nodig heeft.

Channelen voelt voor mij als een dankbare taak; een brug mogen zijn tussen twee werelden. Een herinnering dat liefde niet verdwijnt, ze verandert alleen van vorm.

Liefs & Licht, Heidi